cycling and `tempeling`

Ayutthaya omvat de oude hoofdstad Ayutthaya van het Koninkrijk Ayutthaya. Ayutthaya werd in 1991 door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

De stad Ayutthaya, gesticht rond 1350 als hoofdstad van het Koninkrijk Ayutthaya door de Siamese Koning U Thong, werd over een periode van ca. 400 jaar door 33 koningen opgebouwd. In 1767 werd de stad door het Birmese leger verwoest. Wat veel mensen niet weten is dat Auyutthaya de vroegere hoodstad van Thailand was, en niet Bangkok.

1 oktober, in de bus richting Bangkok. Dit keer was het 5 uur rijden i.p.v. 7 uur. Zo gauw ik de bus uitstapte kwam er iemand naar mij toe. `Where are you going where are you going?`. `Ayutthaya`. `Minibus of big bus?`
`Minibus`. Hij bracht mij achterop zijn motorbike taxi naar de anderekant van het busstation en ik stape 15 minuten later in een busje. Na twee uur in een opgepropt busje te zitten met mijn backpack, dagrugzak en cameratas op schoot kwam ik eind van de middag aan in Ayutthaya. Ik had geen hostel geboekt omdat ik geen internet had. Bovendien is het laag seizoen en gaan de meeste mensen een dagje en blijven daar niet slapen.
Zoals gewoonlijk kon ik de weg niet vinden en ging een winkel binnen om de weg te vragen. Ze spraken geen Engels maar met handen en voeten kon ik ook duidelijk maken wat ik bedoelde en de jongen wees naar rechts. Een paar honderd meter verder was een guesthouse. Het zag er donker en leeg uit net als de rest van het stadje. Ik was moe van het reizen en alle indrukken dus ik besloot naar binnen te gaan. Ik kreeg een klein, donker kamertje aangewezen met een confortabel bed. Voor een nachtje vond ik het wel prima. De eigenaren hadden een bar voor het guesthouse. Hier zaten drie mensen waar ik maar bij ben gaan zitten. Deze twee Engelse mannen woonden al 2 jaar in Ayutthaya waar ze Engels gaven op een bassischool en hebben mij de weg een beetje wij gemaakt.

Na een goed nachtje slapen kocht ik deze morgen een ticket naar Chiang Mail, althans, dat was de bedoeling. Ik wilde graag met de nachttrein. Toen ik eenmaal de ferry had gevonden die je in 4 minuten naar de overkant van de rivier bracht, kwam ik bij het treinstation uit. Wegens spoorwegwerkzaamheden reden de nachttreinen niet en nam ik een tuk tuk die mij naar het busstation bracht. Dit was een eind uit de richting en dacht; waar gaan we helemaal naar toe????? Na een ritje van een kwartier kwamen we bij het busstation aan en was er gelukkig nog een stoel vrij voor de nachtbus van 22.00 uur. Weer terug bij de ferry boekte ik een hostel, checkte uit en was het tijd voor ontbijt. Na alle `zakkelijke dingen` te hebben geregeld heb ik een fiets gehuurd ( Nouja, fiets, iets op wielen:) en de rest van de dag gefietst en `getempeld`. Ayutthaya heeft meer dan 50 oude ruïnes en tempels waarvan en groot deel al eeuwen oud is. Prachtige, grote oude gebouwen vol met geschiedenis. Een hele uitdaging om in je eentje te participeren in het verkeer. Je moet echt durven en gewoon gaan. Ondanks dat het heel mooi was voelde ik mij niet prettig daar en was blij dat ik s avonds in de stromende regen in een tuk tuk zat op weg naar het busstation. Op weg naar Chiang Mail waar iedereen het over heeft. Ben nieuwschierig en kijk er echt naar uit!

Tip voor de reiziger: Ayutthaya is zeker de moeite waard om te bezoeken. Een dag is meer dan genoeg. Neem de trein s ochtend vanuit Bangkok (anderhalf uur) en neem eind van de middag de trein weer terug. Zo gauw ik een computer heb zal ik foto s posten!

Ondertussen zit ik in Pai. Nou ja, lig ik in Pai chill in de hangmat met
Prachtig uitzicht over de rijstvelden en bergen, tussen de hippies om muziekanten. Maar, dat is voor een volgende kee(-: