Crazy Dubai!
Door: patricia de groot
Blijf op de hoogte en volg Patricia
30 Januari 2017 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Crazy Dubai!
10 december, klaar om Sri Lanka te verlaten en door te reizen naar Nepal! Ik had een gevlucht geboekt via Dubai met extra lange transit zodat ik tijd had om Dubai in te gaan. Terwijl de zon langzaam opkwam en de wereld goedemorgen groette, nam ik snel een ontbijtje op het dakterras van het hostel, installeerde ik mijn tassen op mijn rug en buik en liep ik langs het bewaakte verblijft van de minister president richting de hoofdweg opzoek naar een tuk tuk driver die mij naar de airport wilde brengen. Er gaan regelmatig bussen vanaf Colombo busstation richting het vliegveld maar voordat je daar bent en je niet weet hoe het verkeer is, betaalde ik liever meer zodat ik er 'zeker' van zou zijn op tijd te zijn. Na ruim een uur hobbelend achterin kwamen we aan. Mooi op tijd! Na een paar uur vliegen ving ik de eerste glimp op van een teken van leven. Ik vond het echt bizar om te zien hoe van uit het niets, midden in de woestijn met enorme, prachtige rotsachtige, kale bergen, in eens een hele grote, rijke, moderne stad opdoemde. Echt elk detail in mijn lichaam stond op scherp en was so excited om een deel van de stad te zien. Alles was nieuw en zo indrukwekkend. En dan het tweede palm eiland van bovenaf, o my! Eenmaal geland zag je zittend vanuit het vliegtuig al de skyline van Dubai met de Burj Khalifa (hoogste gebouw ter wereld) er bovenuit stekend. Op dat moment besloot ik om Dubai Mall en de Burj Khalifa te bezoeken. Ik had gelezen dat er vanaf terminal 1 en 3 metro's gaan zodat alles makkelijk en snel te bereiken is. Natuurlijk kwam ik aan in terminal 2, welke een eind verderop is. Na geïnformeerd te hebben bleken er geen shuttelbussen te gaan en moest ik maar met de taxi. Nou, echt niet. Weet je hoe duur Dubai is? Geld pinnen wilde niet. Gelukkig had ik valuta wat ik om kon wisselen bij een wissel kantoor voor AED. Een enkeling verliet het vliegveld waardoor ik gelijk door kon lopen. Ik dacht dat je 35 US dollar moest betalen maar voor mensen met een Europees paspoort betaal je geen fee voor je visa on arrival.
Eenmaal buiten had ik geen idee waar heen te gaan. Na wat rondgelopen te hebben zag ik een aantal bussen staan die richting 'het centrum' gingen. Je had hier een buskaart voor nodig die je op het vliegveld moest kopen. Iedereen die ik vroeg wees mij een anderekant op of had geen idee. Terug naar de terminal gelopen zag ik twee foreigners buiten zitten in het zonnetje en, yes, score!, zij konden mij vertellen hoe te lopen naar het dichtstbijzijnde metrostation. Soms duurt het even maar er is uiteindelijk altijd wel iemand die iets weet en die je kan helpen. Vond het eigenlijk wel fijn om te lopen. Je hebt meer oog voor de omgeving. "Follow the sign Abu Dhabi and go straight" . Haha deze instructies werkten prima. 20 minuten later had ik een kaartje gekocht en zat ik in een volle, moderne, schone metro richtig Dubai Mall en de Burj Khalifa. Overal Arabisch om mij heen en voelde mij gelijk helemaal thuis. Ik weet niet wat dat is maar zo is dat altijd geweest en zo zal dat ook wel blijven.
Na een keer overstappen stond ik voor de ingang van Dubai Mall, een van de grootste winkelcentra ter wereld. Om bij de ingang te komen moest je eerst een heel stuk lopen. Er waren een aantal lange loop-rol banden, net zoals op het vliegveld, waar de meeste mensen gebruik van maakten. Denk dat ik er wel een kwartier over heb gedaan om de eeste winkels te zien. Het winkelcentrum echt zó groot. Zoveel gangen, trappen, winkels en eettentjes verspreid over een aantal etages dat je niet weet waar je moet zoeken of heen moet lopen. Zelfs met de informatieborden is het verwarrend. Naast een enorme bioscoop is er een ijsbaan, een waterval en een van de grootste aquaria ter wereld met weet ik hoeveel soorten vissen en haaien (echt echt inmens groot) in hartje overdektentrum. Je moet wel tegen zoveel mensen, drukte en lawaai kunnen om hier doorheen te lopen. Na een heerlijke lunch in een van de vele organic cafe's heb ik na hoevaak wel niet gevraagd te hebben eindelijk de Burj Khalifa gevonden. Heeft mij bijna een uur gekost, kan je na gaan hoe groot! Tegen flink wat geld neerleggen kan je de Burj Khalifa op. Gezien de mega lange rij durfde ik dat qua tijd niet aan. Eenmaal aan de voet van het gebouw, kijkend omhoog vond ik het zo bizar dat mensen dit hebben kunnen bouwen. Een inmens opdoemend, stralend, modern gebouw wat je ziet heen en weer schommelen. Ongelofelijk dat dit gebouw aan zoveel mensen onderdak bied. Nouja, bied, ik wil niet eens weten wat mensen hier voor betalen. Het gebouw stond aan de voet van een enorm kunstmatige, tja hoe zal ik het noemen, vijfer? waar je met een bootje over kon dobberen, net als is Singapore. Opeens werd het aardig snel donker en kijkend naar de (reis) tijd besloot ik daar te blijven en Palm Deira te skippen. Dit was een goede keus. 'S avonds bleek er een lichtshow te zijn. Terwijl de tientallen fonteinstralen dansten op muziek, veranderde de kleur van het water elke paar seconden en toverde de buitenkant van de Burj Khalifa zich om in tig verschillende kleuren en patronen. Wat een enorm lichtspektakel. Ik stond echt als een bevoren ijspegel onbewegelijk op de grond toe te kijken en met mijn mond wijd open net als een vis. En ik was niet de enige. Samen met een paar honderd andere mensen ging het in koor ; oee en ooooo. Haha. 180 graden draaiend stonden er zover hoge, onafgebouwde gebouwen leeg waar het er ook niet naar uitzag dat daar verder aan gebouwd werd. Bizar contrast. Aangezien ik niet goed kon inschatten hoe lang het zou duren voordat ik weer terug op het vliegveld zou zijn en ik onrustig begon te worden was het tijd om weer terug te lopen naar het metrostation. Ik zag het niet zitten om terug te lopen in het donker van het metrostation naar de terminal 2 omdat ik mijzelf ken en alles anders lijkt in het donker. Uitgestapt bij terminal 1 was mij verteld dat ik alleen bij terminal 2 kon komen met een taxi. Vooruit dan maar. Gelukkig zijn het meter taxi's. Ruim op tijd terug was het wachten tot 00.40 uur voor de volgende vlucht; Dubai-Kathmandu!
Mocht je ooit richting de Arabische Emiraten vliegen, neem een dagje of langer de tijd om deze grote, moderne, rijke, bizarre stad te verkennen. Ik vond het althans zeer de moeite waard.
Tot in Nepal!
10 december, klaar om Sri Lanka te verlaten en door te reizen naar Nepal! Ik had een gevlucht geboekt via Dubai met extra lange transit zodat ik tijd had om Dubai in te gaan. Terwijl de zon langzaam opkwam en de wereld goedemorgen groette, nam ik snel een ontbijtje op het dakterras van het hostel, installeerde ik mijn tassen op mijn rug en buik en liep ik langs het bewaakte verblijft van de minister president richting de hoofdweg opzoek naar een tuk tuk driver die mij naar de airport wilde brengen. Er gaan regelmatig bussen vanaf Colombo busstation richting het vliegveld maar voordat je daar bent en je niet weet hoe het verkeer is, betaalde ik liever meer zodat ik er 'zeker' van zou zijn op tijd te zijn. Na ruim een uur hobbelend achterin kwamen we aan. Mooi op tijd! Na een paar uur vliegen ving ik de eerste glimp op van een teken van leven. Ik vond het echt bizar om te zien hoe van uit het niets, midden in de woestijn met enorme, prachtige rotsachtige, kale bergen, in eens een hele grote, rijke, moderne stad opdoemde. Echt elk detail in mijn lichaam stond op scherp en was so excited om een deel van de stad te zien. Alles was nieuw en zo indrukwekkend. En dan het tweede palm eiland van bovenaf, o my! Eenmaal geland zag je zittend vanuit het vliegtuig al de skyline van Dubai met de Burj Khalifa (hoogste gebouw ter wereld) er bovenuit stekend. Op dat moment besloot ik om Dubai Mall en de Burj Khalifa te bezoeken. Ik had gelezen dat er vanaf terminal 1 en 3 metro's gaan zodat alles makkelijk en snel te bereiken is. Natuurlijk kwam ik aan in terminal 2, welke een eind verderop is. Na geïnformeerd te hebben bleken er geen shuttelbussen te gaan en moest ik maar met de taxi. Nou, echt niet. Weet je hoe duur Dubai is? Geld pinnen wilde niet. Gelukkig had ik valuta wat ik om kon wisselen bij een wissel kantoor voor AED. Een enkeling verliet het vliegveld waardoor ik gelijk door kon lopen. Ik dacht dat je 35 US dollar moest betalen maar voor mensen met een Europees paspoort betaal je geen fee voor je visa on arrival.
Eenmaal buiten had ik geen idee waar heen te gaan. Na wat rondgelopen te hebben zag ik een aantal bussen staan die richting 'het centrum' gingen. Je had hier een buskaart voor nodig die je op het vliegveld moest kopen. Iedereen die ik vroeg wees mij een anderekant op of had geen idee. Terug naar de terminal gelopen zag ik twee foreigners buiten zitten in het zonnetje en, yes, score!, zij konden mij vertellen hoe te lopen naar het dichtstbijzijnde metrostation. Soms duurt het even maar er is uiteindelijk altijd wel iemand die iets weet en die je kan helpen. Vond het eigenlijk wel fijn om te lopen. Je hebt meer oog voor de omgeving. "Follow the sign Abu Dhabi and go straight" . Haha deze instructies werkten prima. 20 minuten later had ik een kaartje gekocht en zat ik in een volle, moderne, schone metro richtig Dubai Mall en de Burj Khalifa. Overal Arabisch om mij heen en voelde mij gelijk helemaal thuis. Ik weet niet wat dat is maar zo is dat altijd geweest en zo zal dat ook wel blijven.
Na een keer overstappen stond ik voor de ingang van Dubai Mall, een van de grootste winkelcentra ter wereld. Om bij de ingang te komen moest je eerst een heel stuk lopen. Er waren een aantal lange loop-rol banden, net zoals op het vliegveld, waar de meeste mensen gebruik van maakten. Denk dat ik er wel een kwartier over heb gedaan om de eeste winkels te zien. Het winkelcentrum echt zó groot. Zoveel gangen, trappen, winkels en eettentjes verspreid over een aantal etages dat je niet weet waar je moet zoeken of heen moet lopen. Zelfs met de informatieborden is het verwarrend. Naast een enorme bioscoop is er een ijsbaan, een waterval en een van de grootste aquaria ter wereld met weet ik hoeveel soorten vissen en haaien (echt echt inmens groot) in hartje overdektentrum. Je moet wel tegen zoveel mensen, drukte en lawaai kunnen om hier doorheen te lopen. Na een heerlijke lunch in een van de vele organic cafe's heb ik na hoevaak wel niet gevraagd te hebben eindelijk de Burj Khalifa gevonden. Heeft mij bijna een uur gekost, kan je na gaan hoe groot! Tegen flink wat geld neerleggen kan je de Burj Khalifa op. Gezien de mega lange rij durfde ik dat qua tijd niet aan. Eenmaal aan de voet van het gebouw, kijkend omhoog vond ik het zo bizar dat mensen dit hebben kunnen bouwen. Een inmens opdoemend, stralend, modern gebouw wat je ziet heen en weer schommelen. Ongelofelijk dat dit gebouw aan zoveel mensen onderdak bied. Nouja, bied, ik wil niet eens weten wat mensen hier voor betalen. Het gebouw stond aan de voet van een enorm kunstmatige, tja hoe zal ik het noemen, vijfer? waar je met een bootje over kon dobberen, net als is Singapore. Opeens werd het aardig snel donker en kijkend naar de (reis) tijd besloot ik daar te blijven en Palm Deira te skippen. Dit was een goede keus. 'S avonds bleek er een lichtshow te zijn. Terwijl de tientallen fonteinstralen dansten op muziek, veranderde de kleur van het water elke paar seconden en toverde de buitenkant van de Burj Khalifa zich om in tig verschillende kleuren en patronen. Wat een enorm lichtspektakel. Ik stond echt als een bevoren ijspegel onbewegelijk op de grond toe te kijken en met mijn mond wijd open net als een vis. En ik was niet de enige. Samen met een paar honderd andere mensen ging het in koor ; oee en ooooo. Haha. 180 graden draaiend stonden er zover hoge, onafgebouwde gebouwen leeg waar het er ook niet naar uitzag dat daar verder aan gebouwd werd. Bizar contrast. Aangezien ik niet goed kon inschatten hoe lang het zou duren voordat ik weer terug op het vliegveld zou zijn en ik onrustig begon te worden was het tijd om weer terug te lopen naar het metrostation. Ik zag het niet zitten om terug te lopen in het donker van het metrostation naar de terminal 2 omdat ik mijzelf ken en alles anders lijkt in het donker. Uitgestapt bij terminal 1 was mij verteld dat ik alleen bij terminal 2 kon komen met een taxi. Vooruit dan maar. Gelukkig zijn het meter taxi's. Ruim op tijd terug was het wachten tot 00.40 uur voor de volgende vlucht; Dubai-Kathmandu!
Mocht je ooit richting de Arabische Emiraten vliegen, neem een dagje of langer de tijd om deze grote, moderne, rijke, bizarre stad te verkennen. Ik vond het althans zeer de moeite waard.
Tot in Nepal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
